به یادگار نوشتم خطی به دلتنگی / به روزگار ندیدم رفیق یکرنگی

هفته گذشته که پسر عموی مهدی فوت کرده بود ما هم رفته بودیم شهرستان واسه مراسم دیگه مثل گذشته بی تابی نمی کرد و تو مسجد قشنگ با خودش بازی میکرد خدا رو شکر دیگه تو جمع احساس غریبی نمیکنه و خیلی زود به محیط عادت میکنه حالا نمی دونم همه بچه ها اینجوری هستن یا اینکه چون تو محیط شلوغی بزرگ شده اینجوری شده هر چی هست که خیلی خوبه و من از این وضعیت راضی هستم اخه دختر خاله سودا که دقیقا سه ماه از ایدا بزرگتره اصلا این حال و هوا رو نداره خیلی خجالتی هستش و خیلی سخت با کسی دوست میشه دخمله مامان چند روزی بود که باز هم سرما خورده بود که الحمد الله الان خیلی بهتر شده ولی باید ببرمش واکسن بهش بزنیم تا تو این فصل که فصل انواع سرما خوردگی هاست کمتر مریض بشه طفلک هر بار مریض میشه خیلی سریع لاغر میشه و من هم که بدترین روزهام روزهایی که دختر نازم و بی حال و مریض ببینم انشااله که هیچ بچه ای مریض نشه

بیچاره بچه های اهر و ورزقان که زلزله خونه هاشون رو از دست دادن تو فصل سرما تو چادر طوری زندگی میکنن خدا به دادشون برسه خیلی خیلی سخته وقتی یاد اون طفل معصوم ها می افتم دلم خیلی میگیره و حیف که نمی تونم و کاری از دستم نمیاد که کمکشون کنم خدا خیرشون بده اونهایی را کمی میتونن و دارن کمکشون می کنن