روی باغ شانه هایت هر وقت اندوهی نشست / در حمل بار غصه هایت با شوق شرکت میکنم

خداجونم شکرت

بخاطر همه چی...

به خاطر هر چی که بهم دادی که همش نعمته و هر آنچه دریغ کردی که حکمت تو بوده

بخاط اینکه همیشه  محبت و مهر تو رو همراه خودم داشتم و حس کردم

همیشه حس می کنم یه حصاری دورمه که ازم محافظت می کنه و اون مهر تواِ.

حس می کنم همش یکی از اون بالا مواظبمه، هوامو داره

دیگه خیالم راحته.

مطمئنم هیچی بی حساب و کتاب نیست.

یکی هست که بیشتر از خودم منو دوست داره و مواظبمه

خودمو و زندگیمو به خودت سپردم و مطمئنم که بیشتر از خودم مواظبشی.